Fırsatçılığın Gölgesinde Can Güvenliği

Günümüzde, doğal afetler ya da beklenmeyen krizlerin ardından en önemli önceliğimiz can güvenliğimizi sağlamak olmalıdır. Ancak bu tür olayların ardından, toplumun yaşadığı acıyı ve ihtiyaçları fırsata çevirmeye çalışan bazı kesimlerin varlığı dikkat çekiyor.

COVID-19 döneminde maskelere ve dezenfektanlara yapılan haksız zamlar hâlâ hafızalarımızda. Şimdi de hayati öneme sahip yangın tüpü gibi malzemelere benzer bir zam yapılması, toplumun güven duygusunu derinden sarsabilir. Bu durum yalnızca maddi bir sömürü değil, aynı zamanda toplumsal dayanışmayı baltalayan ciddi bir sorundur.

Fırsatçılığın, denetim mekanizmalarının zayıf olduğu anlarda daha da güçlendiğini görüyoruz. Oysa kriz dönemlerinde her bir bireyin dayanışmaya ve yardımlaşmaya daha fazla ihtiyaç duyduğu bir gerçek. Denetimlerin sıklaştırılması, fiyat artışlarının önüne geçilmesi ve mağduriyetlerin giderilmesi için devlet ve toplum el ele vermelidir.

Yangın gibi herkesin güvenliğini ilgilendiren bir konuda, fırsatçılığın önüne geçmek yalnızca bir görev değil, ahlaki bir zorunluluktur. Aksi halde bu tür olaylar, bireysel mağduriyetlerden çok daha büyük toplumsal güvensizliklere yol açabilir.

Bir toplumun gelişmişlik seviyesi, zor anlarda sergilediği dayanışma ve etik duruş ile ölçülür. Eğer toplumsal olarak çürümeden çıkmak istiyorsak, bu tür fırsatçılıklara kesinlikle engel olmalıyız. “Kriz” kelimesinin “fırsat” ile anıldığı bu düzeni değiştirmek, toplumun hem kendisine hem de geleceğine borcudur.